هر روز

هر تجربه ساده

به تلخي ام ميفزايد

دنيا همه چيزش خراب شده

فقط حكايت آدم ها نيست

به صفحه هاي شيشه اي مينگرم

تا براي كودك راستي و صداقت

كه خيلي وقت است گم شده

بيشتر گريه كنم

و لحاف دروغ اخبار را 

بر روي خود ميكشم و ميخوابم

زندگي احمقانه ترين كاري ست

كه در زندگي ميكنيم

هر روز با نيمهء له شده خود از ديروز

بيدارميشويم و به دردها سلام ميگوييم

بهار است و گل و چمن روييده

اما بي رمق و ژوليده

و ما تا آخر شب

تلاش ميكنيم كه يك جوري

با خودمان كنار بياييم

اگر بشود و اكثرا نميشود

و دلخورتر ميشويم ....

راستي چرا زندگي

احمقانه ترين كاريست

كه در زتدگي ميكنيم ؟